Ikut kata Peguam Negara, dia yang ada kata putus

Surat kepada editor "Abide by A-G, he has final say" oleh Shad Saleem Faruqi , bertarikh 17 Jun 2014 terbit di thestar

Sebagai seorang Muslim dan pelajar undang-undang perlembagaan, saya malu dan kecewa akibat beberapa tindakan melampau dan menindas yang diambil oleh MAIS (Majlis Agama Islam Selangor) dan JAIS (Jabatan Agama Islam Selangor) sejak beberapa bulan lalu.

Beberapa tindakan tersebut termasuklah perampasan 321 Al-Kitab dari Bible Society of Malaysia (BSM) pada 2 Januari, serbuan di sebuah kuil Hindu dengan tujuan menangkap seorang pengantin perempuan beragama Hindu yang disyaki seorang Muslim dan tentangan pihak-pihak berkuasa negeri berkenaan terhadap keputusan yang telah diambil mengikut perlembagaan oleh Peguam Negara, Tan Sri Abdul Gani Patail, bahawa BSM tidak melakukan apa-apa kesalahan apabila mengimport atau memiliki Al-Kitab dalam bahasa Melayu atau Iban.

Peguam Negara ialah pegawai undang-undang negara yang tertinggi di bawah Artikel 145 Perlembagaan Persekutuan. Dialah dan bukan JAIS yang berkuasa menentukan sama ada pendakwaan perlu dimulakan di mahkamah sivil (BSM tidak tertakluk di bawah bidang kuasa Mahkamah Syariah.)

Peguam Negara dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong atas nasihat Perdana Menteri.

Statusnya ialah seperti seorang hakim Mahkamah Persekutuan dan untuk mengetepikan pandangan beliau mengenai sesuatu perkara dengan implikasi perlembagaan, antarabangsa dan politik yang penting jelas mempamerkan tindakan yang melulu dan angkuh.

Adalah benar di sisi undang-undang bahawa di bawah Artikel 11(4) Perlembagaan Persekutuan, Dewan Undangan Negeri diberi kuasa untuk "mengawal atau menyekat pengembangan apa-apa doktrin atau kepercayaan agama di kalangan" orang Islam.

Menurut kuasa ini, Selangor telah menggubal Seksyen 9 Enakmen 1988 tentang Agama Bukan Islam (Kawalan Penyebaran Di kalangan Umat Islam) yang mengharamkan penggunaan 35 perkataan, termasuk istilah "Allah". Undang-undang ini adalah melampau dan (pada pandangan saya) jelas tidak mengikut perlembagaan. Ia tidak mengaitkan penggunaan perkataan yang dilarang dengan penyebaran. Lebih tidak masuk akal, ia mengenakan pengharaman mutlak

Perkataan Allah ada di dalam lagu negeri Selangor. Perkataan Allah dan Muhammad ada pada setiap lencana polis. Adakah kita kemudian akan percaya bahawa tiap-tiap pegawai polis yang bukan beragama Islam memakai lencana polis itu cuba menukar pegangan agama umat Islam dan oleh itu mesti didakwa?

Untuk memahami undang-undang ini, ia mesti dibaca bersama-sama bahagian-bahagian lain Perlembagaan, terutamanya Perkara 10 tentang kebebasan bersuara dan Perkara 11 berhubung kebebasan beragama. Hanya jika penggunaannya menjejaskan ketenteraman awam, keselamatan negara atau merupakan satu penyebaran, barulah undang-undang ini boleh digunapakai.

Inilah juga pandangan Peguam Negara yang mendapati bahawa pengimportan dan pemilikan Al-Kitab oleh BSM tidak melanggar syarat apa juga undang-undang.

Pandangan MAIS dan JAIS bahawa Al-Kitab yang dirampas tidak harus dikembalikan tetapi hendaklah dirujuk kepada mahkamah untuk dilupuskan di bawah Seksyen 407A Kanun Tatacara Jenayah. Pemahaman saya adalah bahawa seksyen itu terpakai hanya jika pertuduhan telah dibuat. Peguam Negara telah pun menyatakan bahawa tidak akan ada sebarang pertuduhan.

Menurut MAIS dan JAIS, Peguam Negara adalah salah. Perintah kerajaan Selangor adalah salah. Hanya MAIS dan JAIS yang betul

Ini jelas sifat bermegah-megah dan sombong yang kedua-duanya mengancam sistem kedaulatan undang-undang kita dan melanggar semangat Islam.

Saya teringat ayat 17:37 Al Quran:”Dan janganlah engkau berjalan di bumi dengan berlagak sombong, kerana sesungguhnya engkau tidak akan dapat menembusi bumi, dan engkau tidak akan dapat menyamai tingginya gunung-ganang.”